Voor Gamestate-eigenaar Roel Veltmeijer is het leven geen spelletje: “Opeens stond daar iemand uit de zakenwereld die zei: 'Ik ook!'”
Met ruim 50 arcadehallen in Nederland en Europa werkt Roel Veltmeijer aan een waar game-imperium. Begin dit jaar werd hij 100% eigenaar van de Veltmeijer Group, dat opgericht werd door zijn opa en moet hij nu op relatief jonge leeftijd de tijd, rust en wijsheid vinden om het miljoenenbedrijf én zichzelf op koers te houden. "Het is iedere dag pionieren, niemand heeft mij geleerd hoe ik dit moet doen.”
Iedereen droomt, maar slechts sommigen maken er werk van. Zo is Porsche bijvoorbeeld ontstaan uit de vastberaden zoektocht naar de ultieme sportwagen. Op Discovered gaan we op zoek naar de nieuwe generatie dromers en brengen de unieke verhalen over hun drive en daadkracht.
Knipperende lichtjes, bliepjes en piepjes en overal fanatiek publiek dat volledig opgaat in kleurrijke games: zomaar een dag in Gamestate Amsterdam. “We willen dat mensen zich hier weer even kind voelen,” vertelt Roel (1983). Hij wijst op de airhockeytafels. “Dat blijft toch wel mijn favoriete game; word ik echt bloedfanatiek van.” Zijn bedrijf heeft inmiddels meer dan 50 arcadehallen in binnen- en buitenland. Dat het bedrijf zó succesvol zou worden, is iets dat Roel totaal niet voorziet als hij in 2009 in het familiebedrijf van zijn vader stapt; de Veltmeijer Group. “In 1957 richtte mijn opa het bedrijf op, met vooral voetbaltafels, flipperkasten en jukeboxen. In de jaren ’80 kwamen daar arcadegames bij zoals Pac-Man en Space Invaders en sloten we een deal met Center Parcs vakantieparken. Het liep geweldig, maar in de jaren ’90 kwamen de spelcomputers voor thuis op en viel onze markt uit elkaar. Arcadegames waren uit en kregen een stoffig imago.”
“Ik wilde niet in het bedrijf van mijn vader stappen, dat vond ik te gemakkelijk”
Radicaal anders
Dat het gedateerde familiebedrijf niet per se de droom was van een ambitieuze 26-jarige, moge duidelijk zijn. “Ik studeerde International Business en wilde niet in het bedrijf van mijn vader stappen, dat was mij te gemakkelijk. Maar toen ik een baan als consultant kreeg, vond ik dat verschrikkelijk. Toen ben ik gaan nadenken: er ligt een mooi familiebedrijf, kan ik daar iets aan toevoegen?” En dus treedt hij in 2009 toch toe tot de Veltmeijer Group, maar wel met de insteek dat het radicaal anders moet. “Ik zat met een dood product.”
Testcase: Kerkrade
De ommekeer komt als hij voor een beurs naar New York gaat en daar op een zaterdagavond bomvolle arcadehallen aantreft. “Ik wist niet wat ik meemaakte! Arcade-games waren daar enorm hot.” Geïnspireerd reist hij terug naar Nederland. “Ik wilde een vernieuwend concept opzetten met frisse games en sfeervolle locaties. Zo is het idee voor Gamestate ontstaan.” Zijn eerste locatie? Kerkrade. “Ja, Kerkráde!” Roel lacht. “Ik had het geld niet om naar Amsterdam te gaan en in Kerkrade werd op dat moment Leisure Dome geopend, een amusementscomplex met restaurants, een bioscoop, een bowlingbaan en minigolf… We hadden daar de kracht van alle partijen samen.” Gamestate slaat vrijwel meteen aan en in 2016 opent Roel een tweede vestiging in Rotterdam. “Dat was een schot in de roos. Toen dacht ik: we hebben iets te pakken!”
Logische keuze
“Achteraf denk ik dat het logisch is dat ik deze stap gemaakt heb. Ik ben als kind opgegroeid met arcade-games en ook al ben ik zelf geen gamer, het zit daardoor toch in mijn systeem.” Maar een succesvol en groeiend bedrijf brengt ook de nodige uitdagingen met zich mee, en die zijn niet altijd even leuk. Roel: “Hoe groter je wordt, hoe logger. Ik zou het heel graag willen, maar alle 50 locaties ieder jaar bezoeken lukt me niet. Daarom hoop ik dat iedere manager zijn Gamestate ziet als zijn eigen zaak en daar met dezelfde passie staat als die ik voel.” Hij zucht. “Tien jaar geleden kende ik alle werknemers bij naam, voerde ik zelf de sollicitatiegesprekken. Nu weet ik vaak niet altijd wie er op een vestiging werken, we hebben meer dan 500 medewerkers. Het voelt als een tekortkoming dat ik zo weinig zichtbaar ben.” Het runnen van een miljoenenbedrijf is voor Roel nog iedere dag pionieren. “Niemand heeft mij geleerd hoe ik dit moet doen. Iedere dag is het bedrijf weer een stukje groter of anders dan gisteren. Het allerbelangrijkste voor een ondernemer is weten waar je goed in bent, maar vooral wat je níet kan; en dat zijn altijd meer dingen. Daar de juiste mensen voor aannemen is essentieel.”
“Dingen moeten voor mij het liefst gisteren al gebeurd zijn”
Ongeduld
“Ik ben erg ongeduldig, dat is zowel mijn kracht als mijn valkuil. We zijn er snel door gegroeid, maar tegelijkertijd moet ik soms ook even ademhalen, pas op de plaats maken. Dingen moeten voor mij het liefst gisteren al gebeurd zijn.” Die haast en lichtelijke onrust komen niet alleen voort uit zijn drive om van Gamestate een succes te maken. “In 2016 is bij mij hiv geconstateerd. Daardoor voel ik altijd wel een beetje druk, al is dat onterecht want dankzij medicatie is mijn levensverwachting net zo lang als die van ieder ander.” Zes jaar lang zwijgt hij over zijn diagnose, maar in 2019 wordt hij gevraagd voorzitter te worden van de Amsterdam Dinner Foundation, een organisatie die zich inzet voor een wereld zonder aids. “Niemand wist op dat moment dat ik zelf hiv had, maar toen ik voorzitter werd, wilde ik het niet meer verzwijgen. Tijdens een emotionele speech heb ik het in 2022 op het jaarlijkse benefietdiner (Het Amsterdam Diner) verteld. Opeens stond daar iemand uit de zakenwereld die zei: ‘Ik ook!’. Ik was verbaasd hoeveel impact dat maakte op de zaal, de reacties waren echt hartverwarmend. Voor veel mensen is aids nog steeds iets uit de jaren ’80. Er heerst nog steeds een enorm taboe. Met Het Amsterdam Diner willen we meer awareness creëren.”
Het grootste gala van Nederland
Het toeval wil dat Roel in 2016, het jaar van zijn diagnose, voor het eerst aan tafel zit bij datzelfde Amsterdam Diner. “Ik vond het een mooi evenement, maar had toen persoonlijk niets met het onderwerp. Drie maanden later werd ik zelf gediagnosticeerd." In de jaren daarna ‘koopt’ Roel met zijn bedrijf een aantal keer een tafel voor het benefietdiner. “Dat waren moeilijke avonden. Ik zat daar met zakenrelaties, maar als het onderwerp hiv ter sprake kwam, moest ik echt wegdraaien omdat ik het niet droog hield.”
Nu hij ‘uit de kast’ is, overheerst opluchting. “Het was een enorme ontlading; leven met een geheim is heel belastend.” Dit jaar staat Het Amsterdam Diner in het AFAS Live, onder zijn voorzitterschap. Trots: “Het wordt het grootste gala van Nederland, een fantastische show waarbij je echt van je stoel wordt geblazen.” Roel legt er dezelfde drive en passie in als in zijn onderneming. “Ik hou niet van middelmatigheid, ga altijd voor uitersten.” Een instelling die hij eigenlijk op zijn hele leven toepast. “Nu vind ik het fantastisch om dit allemaal te doen en wil ik groter, beter, mooier. Mijn doel is om in de grootste steden van Europa iets neer te zetten. Maar later wil ik eindigen met een boerderij met kippetjes, lekker rustig in de natuur. Genieten van het leven.”