Gosse Bouma vindt momenten van rust in een altijd drukke stad
De fotografie van Gosse Bouma is een frisse wind in een drukke, chaotische wereld. Hij schijnt licht op de onvertelde verhalen van Amsterdam, waar hij rust vindt in een altijd drukke stad.
Iedereen droomt, maar slechts sommigen maken er werk van. Zo is Porsche bijvoorbeeld ontstaan uit de vastberaden zoektocht naar de ultieme sportwagen. Op Discovered gaan we op zoek naar de nieuwe generatie dromers en brengen de unieke verhalen over hun drive en daadkracht.
Een goede foto is volgens de finalist van de Hasselblad Masters niet de technisch perfecte foto, maar de foto die raakt. Onlangs publiceerde Omroep Zwart Gosse’s documentaire ‘Tom past zijn broeken niet meer’. Een verhaal over zijn vriend Tom, die worstelt met anorexia. Gosse schetst een realiteit waarin eetstoornissen niet exclusief zijn voor de vrouw, maar waarin ook mannen hiermee kampen. In dit interview neemt hij ons mee in zijn belevingswereld.
Je gelooft in de kracht van beeld en fotografie om verhalen te vertellen. Welk verhaal wil jij vertellen met je fotografie?
Een rode draad in mijn straatfotografie is het vinden van rust in een drukke stad als Amsterdam. Het zijn vaak momenten van sereniteit, warmte, of juist verstillende, koele beelden. De scènes die ik met mijn camera vang, zijn momenten die mij op dat moment letterlijk doen stilstaan. Wat de foto uiteindelijk met de kijker doet en welk gevoel het hen geeft, dat is voor eenieder weer verschillend. Ik vind het heel leuk als mensen een eigen verhaal hebben bij een van mijn foto’s en dat verhaal met me delen.
Je maakt veel foto’s van Amsterdam. Heb je niet inmiddels het gevoel dat je alle geheimen van Amsterdam kent?
In mijn werk richt ik me vooral op het oude centrum van Amsterdam. Daarbuiten ben ik nog weinig geweest. Er zijn dus nog heel veel geheimen te ontdekken. Zelfs in het oude centrum waar ik nu zo vaak ben geweest, denk ik dat je altijd weer nieuwe dingen kunt zien. De stad blijft mij intrigeren en inspireren. Tijdens de vroege uurtjes hangt er een bepaalde sfeer die niet te vangen is tijdens de rest van de dag. De wereld moet nog wakker worden. Het is een beetje cliché, maar een soort stilte voor de storm.
Wat is voor jou een goede foto?
Een foto is goed wanneer het iets met me doet. Wanneer ik langere tijd naar een foto wil, of eigenlijk móet kijken. Zelfs al is de foto technisch perfect; als het niks met me doet, dan vind ik de foto veel minder goed dan wanneer de foto imperfect is, maar het me wel direct raakt.
Je bent een relatieve laatbloeier met beeld en fotografie. Waar is jouw passie voor fotografie begonnen?
Mijn passie voor fotografie is ontstaan tijdens mijn master thesis in Zuid-Afrika, waar ik onderzoek deed naar communicatie omtrent hiv in sloppenwijken. Ik liep een paar dagen mee met een videoproductie-team dat verhalen vastlegde van de mensen in die omgeving. We kregen mensen voor de lens die prachtige verhalen vertelden. Over zware periodes en tegenslagen. Maar ook over liefde en geluk. Over hoop. Daar ontdekte ik een liefde voor het vertellen van verhalen met beeld. Eenmaal terug in Nederland besloot ik een eigen camera te kopen, om precies datzelfde te doen. Die camera heb ik nooit meer weggelegd.
Je maakte onlangs de korte docu over je vriend Tom, die openhartig vertelt over zijn eetstoornis. Wat wil je de kijker graag meegeven?
Ik wil de kijker meegeven hoe het is om te leven met een eetstoornis. Wat de eetstoornis voor hem betekent, maar vooral: hoe hij ermee omgaat. Het toont een realiteit waarin anorexia niet alleen een probleem is dat vrouwen raakt, maar ook mannen. Het is daarom super tof dat Omroep Zwart de docu een podium heeft gegeven, om zo meer mensen in aanraking te brengen met deze werkelijkheid.
Wat zijn belangrijke leermomenten in jouw carrière geweest?
Dat zelfstandig fotograaf zijn hard werken is. Maar dat er bij succes ook veel geluk komt kijken. Zoals dat ik vorig jaar genomineerd werd als finalist in de Hasselblad Masters competitie. Het is geweldig om dat soort bevestiging te krijgen. Een nominatie in zo’n gerenommeerde competitie geeft het zelfvertrouwen om door te gaan met mijn passie.
Wat voor werk zou je in de toekomst nog willen doen?
Ik wil een boek maken met ochtendfoto's van Amsterdam. Amsterdam vastleggen in de vroege uurtjes en de late. Daarnaast wil ik meer video’s en documentaires maken over onvertelde verhalen. Verhalen die een podium verdienen.
Check Gosse's website hier.