‘Met een Grammy-nominatie terug in de spotlights’

Mijn vader speelde gitaar in de Molukse band Calua, waarmee hij in het hele land optrad op Pasar Malams (avondmarkten) en Pesta’s (feesten). Ons gezin en veel andere familieleden gingen dan vaak mee. Ze speelden bekende Molukse nummers en hebben ook een eigen album uitgebracht.

Zelf heb ik nooit een instrument bespeeld. Ik kreeg op een gegeven moment wel een keyboard van mijn ouders, maar ik wilde niet op les. Daar heb ik achteraf soms spijt van. Maar het heeft ook in mijn voordeel gewerkt dat ik direct heel technisch vanaf de computer muziek ben gaan produceren, waarbij ik alles op gehoor doe.

Mijn allereerste ervaring met het maken van muziek was toen mijn ouders voor mij een ABN AMRO-kinderrekening openden. Daar kreeg je de eJay music maker bij cadeau, waarmee je bestaande loops bij elkaar kon voegen om nieuwe composities te creëren. Dat vond ik superleuk om te doen. In principe doe ik dat nu ook nog steeds, alleen componeer ik nu ook mijn eigen loops.

Toen ik een jaar of 12 was zat ik vaak op Anime-forums en chatrooms. Daar leerde ik Robbert van der Bildt kennen, die zelf trancemuziek maakte met FL studio. Hij gaf me een downloadlink en zo ben ik begonnen. YouTube bestond toen nog niet, dus je moest het echt zelf uitvogelen. Voor mij was het de uitdaging om de muziek die ik luisterde na te maken. Ik had toen ook een Hyvespagina waar ik mijn muziek uploadde, maar dat nam ik nooit echt serieus.

Robbert spreek ik overigens nog steeds. Hij produceert ook muziek en treedt op onder zijn artiestennaam KAAP.

Eigenlijk begon het allemaal met Soundcloud. Als dat er niet was geweest, deed ik niet wat ik nu doe. Ik maakte mijn eigen beats, die ik deelde via Soundcloud. Zo leerde ik een hele community van artiesten kennen, die net als ik beats produceerden. Samen met zeven andere jongens ben ik het collectief Moving Castle begonnen, vernoemd naar de Japanse anime. We kwamen van over de hele wereld: India, Indonesië, Amerika. We maakten ‘internetmuziek’, een mengelmoes van remixes en originele tracks. De jongens in Amerika werden steeds vaker geboekt en vroegen mij of ik ook die kant op wilde komen. En dat heb ik gedaan. Twee jaar lang hebben we op eigen kracht rondgetoerd. Met de auto of het vliegtuig, van optreden naar optreden. Er was enorm veel vraag en op ieder feest ontmoetten we weer nieuwe mensen die ons wilden boeken.

Je legt het uit, maar ze snappen het natuurlijk niet goed. Ik bedoel: je wordt niet op de radio gedraaid, ze horen je muziek nergens. Het is allemaal nog heel abstract. In die tijd was het nog mogelijk om ontdekt te worden via Soundcloud. Nu is dat wel anders; waarschijnlijk maak je meer kans met een TikTok video.

Ook via Soundcloud, waar ik in 2013 Beau Young Prince leerde kennen. Ik stuurde hem beats, hij voegde vocals toe en stuurde wat terug. Eigenlijk hebben we nooit iets uitgebracht, totdat een van onze tracks gebruikt werd voor de Comedy Central-serie Broad City. Het was mijn eerste echte productie voor een artiest. Na de tours in Amerika vond ik het wel eventjes prettig om niet in de spotlight te staan. Dus toen ben ik me meer gaan focussen op het werk achter de schermen, achter de artiest.

Niet veel later vroeg Beau Young Prince of ik nieuwe beats voor hem wilde maken. Er zou namelijk een talentscout van Def Jam Recordings langs komen. Ik heb toen in een paar dagen tijd snel wat beats gemaakt. Beau Young Prince kreeg een contract aangeboden en uiteindelijk eindigden zes van die beats op zijn debuutalbum.

Klopt. Het nummer Let Go heb ik samen met Beau Young Prince geproduceerd voor Spider-Man: Into The Spider-Verse. Hiermee zijn we genomineerd in de categorie Best Compilation Soundtrack, wat enorm vet is. Helaas moesten we het opnemen tegen Lady Gaga en Bradley Cooper met A Star Was Born. Dus volgende keer beter, zullen we maar zeggen.

Het blijft een hele bijzondere ervaring. ‘Let Go’ is meer dan vijftig miljoen keer gestreamd en ik heb enorm veel berichten van fans gekregen. Heel enthousiaste berichten, maar ook emotionele berichten van mensen die worstelden met zelfmoordgedachten en steun vonden in dit nummer. Het idee dat je verschil maakt in het leven van mensen, dat betekent enorm veel voor me.

In opdracht werken is super tof, maar ik heb ook mijn eigen creatieve visie op de muziek die ik maak. Ik heb nog zoveel ideeën en onafgemaakte projecten. Toen ik voor mijzelf produceerde, had ik een heel herkenbare sound die opviel bij andere producers. Ik wil de tijd nemen om echt te laten zien wie ik ben.

Ook vind ik het heerlijk om achter de draaitafel te staan en de energie van het publiek te voelen. In Amerika deed ik vooral shows, waarbij het hele optreden vooraf bepaald is. Dit bestaat in de rest van de wereld veel minder. Vooral Nederland is heel goed in het ‘open format’, waarbij artiesten echt het publiek aanvoelen en bespelen. Doordat ik via Soundcloud in Amerika terechtkwam, heb ik Nederland eigenlijk een beetje overgeslagen, dus het lijkt me ook heel tof om hier op te gaan treden.

Als ik groots zou mogen denken, dan zou ik graag willen werken met grote artiesten zoals Drake. Samen een hit produceren die overal in de hitlijsten staat. Een nummer dat iedereen kent en wanneer je het noemt, iedereen verbaast vraagt: ‘Heb jij dat gemaakt?’ Als producer ben je natuurlijk minder bekend dan de artiest, maar uiteindelijk gaat het mij daar ook niet echt om. Voor mij draait het om de muziek en dat mensen het tof vinden. Daarmee druk ik mijn stempel op de muziekindustrie.